Γιατί είχατε την επιθυμία να ξεκινήσετε το δικό σας blog;

Αυτό το μήνα συμπληρώνω 11 χρόνια που πρωτοπάτησα το κουμπί publish και ξεκίνησα το δικό μου blog. Και η ζωή μου άλλαξε για πάντα!

Από τότε, έχω βοηθήσει εκατοντάδες ανθρώπους να φτιάξουν το δικό τους blog είτε μέσω του 123 Blog, που είναι το δωρεάν μου 7ήμερο πρόγραμμα εκπαίδευσης είτε μέσω των ολοκληρωμένων προγραμμάτων μου εκπαίδευσης, όπως το Blog Success.

Με αφορμή αυτή την επέτειο, αποφάσισα να παρουσιάσω σήμερα εδώ, κάποιους από τους μαθητές μου. Συγκεκριμένα τους έκανα την παρακάτω ερώτηση:

“Γιατί είχατε την επιθυμία να ξεκινήσετε το δικό σας blog και πώς αισθανθήκατε όταν τελικά το είδατε online;”

Δείτε τις απαντήσεις τους!

Angie V. – Game of paint

Ήθελα πολύ ν’ αρχίσω το δικό μου blog γιατί πάντα μου άρεσε το γράψιμο, τα ημερολόγια, τα χάρτινα γράμματα της πάλαι ποτέ αλληλογραφίας…

Αλλά μου άρεσε και να ζωγραφίζω… Αλλά τελικά τι ήθελα πιο πολύ..; Και για τι ακριβώς θα έγραφα;

Νομίζω για περίπου δύο χρόνια αυτό σκεφτόμουν… Και έγραφα δεξιά αριστερά, σε μπλοκάκια, σε χαρτάκια, σε “καλά” τετράδια ή χαρτοπετσέτες…
(μαζί αναρωτιόμουν και για το όνομα που θα είχε το blog μου…)
Εν τω μεταξύ γέννησα το παιδί μου και η ανάγκη για να έχω έναν δικό μου χώρο να εκφράζομαι έγινε ακόμη πιο συγκεκριμένη.
Ε! Μετά ήρθαν τα μαθήματα του blog success και η Άσπα και όλα βρήκαν την θέση τους!

“Paintings that bring stories to life” είναι ο υπότιτλος του blog μου και είναι αυτό ακριβώς: οι ιστορίες που ξεπηδούν όταν το μυαλό μου, αφήνεται στο ένστικτο της ζωγραφικής.

1,5 χρόνο μετά το πρώτο “publish” …μπορώ να πω ότι κάθε φορά που βγαίνει ένα νέο μου post νιώθω όπως και την πρώτη: ότι ένα κουτί, τυλιγμένο σαν δώρο, φεύγει και ταξιδεύει στο τεράστιο “δίχτυ” για να βρει ανθρώπους που μοιράζονται ανάλογες αγωνίες και όνειρα.

Μπορεί να είναι ένα blog για το πώς εξελίσσεται η τέχνη μου, άλλα επειδή ακριβώς έχω την απόλυτη ελευθερία μπορώ να γράφω και για την μητρότητα, για τα φαντάσματα της νιότης, για τους ανθρώπινους δεσμούς, το φως ή το σκοτάδι μου.

Το σίγουρο είναι ότι με βοήθησε να εξελιχθώ και να συνδεθώ με ανθρώπους που διαφορετικά δεν θα είχα ποτέ την ευκαιρία. Και όλα γι αυτή την σύνδεση δεν γίνονται;

Άσπα Αϊβαλιώτη –  Mamaforever

Αποφάσισα να ξεκινήσω το blog μου θέλοντας δώσω διέξοδο στη δημιουργικότητά μου, τις ελεύθερες ώρες από τις υποχρεώσεις των παιδιών και του σπιτιού.

Από μικρή μου άρεσε να γράφω. Το 2009 που γεννήθηκα σαν μαμά και μετά τα πρώτα άγνωστα και γεμάτα ανησυχίες χρόνια ήθελα να καταγράφω όλες τις μοναδικές στιγμές με τα παιδιά μου για να μην τις ξεχάσω ποτέ.
Ήθελα να μοιραστώ σκέψεις, στιγμές, ιδέες, συνταγές, εμπειρίες ψυχαγωγίας και λύσεις στα διάφορα προβλήματα που προέκυπταν κάθε φορά. Σαν μαμά έπεφταν στην αντίληψή μου διάφορα άρθρα που με ενέπνεαν πολύ. Ήθελα λοιπόν κι εγώ να προσπαθήσω να εμπνεύσω και άλλες μαμάδες και μέσα από την αλληλεπίδραση και την ανταλλαγή απόψεων, αυτό το υπέροχο  ταξίδι της μητρότητας να γίνει λιγότερο δύσκολο.

Όταν τελικά πήρα την απόφαση και πάτησα για πρώτη φορά το κουμπί της “δημοσίευσης” και το πρώτο μου post βγήκε για πρώτη φορά στον αέρα του διαδικτύου, η ανακούφιση και η χαρά μου ήταν πολύ μεγάλη.

Είχα δημιουργήσει, με σωστή καθοδήγηση ένα blog μόνη μου από την αρχή. Ακόμα το λέω αυτό και είμαι πολύ υπερήφανη.

Η επιθυμία μου είχε πραγματοποιηθεί. Άρχισα να καταγράφω ότι θεωρούσα σημαντικό για μένα και πηγή έμπνευσης για τους άλλους, γνώρισα ανθρώπους ξεχωριστούς και μοναδικούς, με τους οποίους μας ενώνουν κοινά πράγματα και τους έκανα φίλους.

Συνεχίζω μετά από ένα χρόνο να γράφω και να ελπίζω ότι κάποια στιγμή θα γίνω σαν τη δασκάλα μου!!!

Ιωάννα Γριβάκη – to cafe tis mamas

Αγαπημένη μου Άσπα, η απάντηση στην ερώτηση σου για μένα δεν είναι και τόσο απλή. Αναρωτιέμαι και γω τι είναι αυτό που με έκανε τέτοιο καιρό 2 χρόνια πίσω να δηλώσω συμμετοχή στα μαθήματα blogging και ειλικρινά ακόμα δεν ξέρω. Το μόνο που ξέρω είναι ότι ούσα μια από τις χιλιάδες αναγνώστριες σου, όταν είδα την ανάρτηση σου για το blog success ήταν σαν να με χτύπησε ρεύμα! Απλά έπρεπε να το κάνω! Αν και άσχετη με το χώρο του blogging και μη σου πω με την τεχνολογία γενικότερα, ένιωθα ότι αυτό είναι για μένα! Η σύντομη προθεσμία που όρισες για εκδήλωση ενδιαφέροντος επίσης επίδρασε θετικά σε μένα, καθώς εκτόπισε τις φωνούλες μέσα στο κεφάλι μου του τύπου «τι δουλεία έχεις τώρα εσύ με αυτά?» και «από πού και ως που να έχεις εσύ blog».

Αν και έχουν περάσει μονάχα λίγοι μήνες από τότε που το blog μου είναι στον αέρα, χαίρομαι πάρα πολύ που το επιχείρησα. Είναι ο κατάδικος μου χώρος στο διαδίκτυο όπου συλλέγω όμορφες στιγμές με τα πιο αγαπημένα μου πρόσωπα. Κάτι αντίστοιχο με το βάζο των αναμνήσεων, ξέρεις εσύ… Επίσης, λειτουργεί σαν κίνητρο για μένα για να με κρατά σε εγρήγορση απέναντι στον πιο απαιτητικό ρόλο της ζωής μου ως μαμά.

Προσωπικό στοίχημα να είμαι σε θέση να δημιουργώ και να αναρτώ κάτι πιο ξεχωριστό τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα. Κάτι σαν challenge του εαυτού μου προς εμένα… Με κρατά κινητοποιημένη και να προσπαθώ για το καλύτερο…

Δέσποινα Κατσούλα – Ergodespoina

Πίστευα οτι μπορώ να βοηθήσω γονείς και να μεταδώσω τις Εργοθεραπευτικές μου γνώσεις σε ανθρώπους που θέλουν να παρέχουν στα παιδιά τους έντονα ερεθίσματα και αναμνήσεις. Όταν είδα το πρώτο μου κείμενο on line μόνο ανασφάλεια με έπιασε, αλλά επειδή μου αρέσει να βγαίνω από το comfort zone μου συνέχισα και έγραψα και το δεύτερο.

Αυτή τη περίοδο ετοιμάζω τη δεύτερη επαγγελματική μου σελίδα η οποία δημιουργείται πιο εύκολα με όλες τις γνώσεις που έχω αποκτήσει από τις διάφορες εκπαιδεύσεις που έχω κάνει. Όπως αυτή της Άσπας. Η κοινότητα των Bloggers είναι μεγάλη και σίγουρα χωράει και εσένα μέσα αρκεί να βγεις από το comfort zone σου. Τι λες;

Αγγελική Αρχοντοπούλου – Love Your Smile

Πάντα ήθελα να κάνω προσιτή την οδοντιατρική στο ευρύ κοινό, ιδιαίτερα στους ανθρώπους που φοβούνται τον οδοντίατρο (και είναι πολλοί!). Η φοβία αυτή δεν επιτρέπει στους περισσότερους να επισκεφθούν τον οδοντίατρο ούτως ώστε να προλάβουν τυχόν προβλήματα.

Οι γυναίκες, η κινητήριος δύναμη, οφείλουν να προσέχουν και να αγαπούν το χαμόγελό τους. Είναι θέμα υγείας αλλά και ψυχολογίας!

Μέσα από το blog δίνονται εκλαϊκευμένες (κατά το δυνατόν) πληροφορίες για όσα θέματα μας απασχολούν και αφορούν στο χαμόγελο : για την έγκυο, για τη νέα μαμά, για τη γιαγιά, για την εργαζόμενη που δεν προλαβαίνει να ασχοληθεί με τον εαυτό της.

Βιβή – A girl who writes

Η αλήθεια είναι ότι ξεκίνησα γιατί ζήλεψα το δίδυμο αδελφό μου που είχε δικό του blog στο blogspot. Το 2009. (γέλια). Ο Μιχαήλ εγκατέλειψε εγώ όμως συνέχισα ακάθεκτη. Απο μικρή μου άρεσε να γνωρίζω ανθρώπους και να επικοινωνώ μαζί τους με διάφορους τρόπους. Έτσι όταν είδα ότι μπορείς να σχολιάζεις σε άλλα blog και να ακολουθείς άλλους μπλόγκερς ενθουσιάστηκα! Στην κυριολεξία δε κοιμόμουνα απο ενθουσιασμό όταν ξεκίνησα. Ειδικά όταν άρχισα να λαμβάνω σχόλια και να με ακολουθούν άλλοι μπλόκερς. Έκανα σα μικρό παιδί απο τη χαρά μου.

Το 2018 μετά από σκέψη κάποιων χρόνων απέκτησα τη δική μου ανεξάρτητη σελίδα στον ιστοχώρο. Όταν ανέβηκε με έπιασε πανικός και δεν ήξερα πού να κρυφτώ. Είχα τρομερό άγχος. Πλέον θα ήμουν υπεύθυνη για όλα. Όχι μόνο για το περιεχόμενο. Αλλά και για την εύρυθμη λειτουργία του. Όταν μάλιστα συνειδητοποίησα ότι πλέον το blog δεν είναι όπως ήταν παλιά και άρχισαν να πέφτουν σχόλια από διάφορες πλατφόρμες αναγνωστών τότε αγχώθηκα πολύ.

Έτσι μεταξύ άγχους, εκνευρισμού και ενθουσιασμού για τις νέες προοπτικές που ανοίγονταν μπροστά μου βρήκα σανίδα σωτηρίας κοντά στην υπέροχη Άσπα. Ναι, την εξαιρετική, υπομονετική, φιλική δασκάλα (ό,τι και να πεις για την Άσπα είναι λίγο).. Η οποία με πήρε από το χεράκι και βήμα βήμα προχωράμε μαζί.

Το να αποκτήσεις τη δική σου online παρουσία θέλει κότσια, υπομονή και μεράκι. Χωρίς αυτά τα τρία δύσκολο να σταθείς. Αν προσθέσεις όμως και την Άσπα τότε η επιτυχία σου θα είναι πιο γρήγορη και εγγυημένη! Σου το λέει μια μπλόγκερ που έχει στην πλάτη της πείρα 10 χρόνων και που πελάγωσε όταν ήρθε η ώρα να απογαλακτιστεί και να ανοίξει τα φτερά της.

Melini – myfavourites.gr

Ξεκίνησα το blog μου γιατί μιλάω πολύ, μου αρέσει να μοιράζομαι και μου αρέσει να θυμάμαι.
Ήθελα να κρατήσω τις αναμνήσεις μου και ήθελα να τις μοιραστώ, δίνοντας έμπνευση όπως ακριβώς εμπνέομαι και εγώ μέσα από ιστορίες άλλων.

Όταν τελικά έγραψα το πρώτο μου post το καλοκαίρι του 2012, τότε που είχα μόνο follower τον αγαπημένο μου, αισθάνθηκα σα να βγήκα ξαφνικά έξω Αυγουστιάτικη ημέρα με τζιτζίκια. Θαμπώθηκα, αλλά στο βάθος είδα ένα μονοπάτι που τραβούσε μακριά. Κάθισα κάτω από την κληματαριά το κοιτούσα και σκεφτόμουν … και που ξέρεις μπορεί να περάσει κάποιος από εδώ και να του αρέσει το ίδιο.

Αγγελική – Στα πλήκτρα

Είχα την επιθυμία να ξεκινήσω το δικό μου blog γιατί ένιωσα για πρώτη φορά να δυναμώνει μέσα μου η ανάγκη να κάνω τη φωνή μου να ακουστεί! Όταν τελικά το είδα online ένιωσα σαν να άνοιξα μια μεγάλη τρύπα σε έναν χοντρό τοίχο και είδα επιτέλους και τους ανθρώπους από την άλλη πλευρά! Είχα αποκτήσει μια καινούρια μαγική υπερδύναμη!

Μαργαρίτα – margaritaloli.gr

Χριστίνα – Η Πριγκιπέσσα των Βαλκανίων

---

Εσείς γιατί είχατε (ή έχετε) επιθυμία να ξεκινήσετε blog; Θα χαρώ να διαβάσω την απάντησή σας στα σχόλια!