13 μαθήματα από τα 13 μου χρόνια στο blogging

Έχουν περάσει 13 χρόνια από την ημέρα που πάτησα publish στο πρώτο μου ποστ στο aspaonline.gr.

13 ολόκληρα χρόνια.

Αν ήταν παιδί, θα έμπαινε και επίσημα στην εφηβεία. Αλλά είναι χρόνια online παρουσίας που νιώθω ότι αντιστοιχούν σε πολύ περισσότερα από 13, μια και τα πράγματα αλλάζουν με αστρονομικές ταχύτητες στον κόσμο των blogs.

Η αλήθεια είναι ότι απέκτησα το blog πριν καν δημιουργήσω προσωπικό λογαριασμό στο Facebook. Τότε ήμουν μεγάλη fan του Twitter αλλά και του Friendfeed (το οποίο ήταν πρωτοποριακό για την εποχή και για αυτό άλλωστε εξαγοράστηκε από το Facebook).

Εννοείται φυσικά ότι τότε δεν υπήρχε Instagram, TikTok, Clubhouse ή οποιοδήποτε άλλο από τα new kids on the block εμφανίστηκαν και θα συνεχίσουν να εμφανίζονται στον online κόσμο.

Τότε δεν είχα laptop, ούτε σύνδεση στο internet στο κινητό, και θυμάμαι ότι στις διακοπές έμπαινα στο blog μου από κοινόχρηστους υπολογιστές, για να δω “αν κάτι έχει συμβεί” ή να απαντήσω στα σχόλια.

Όλα αυτά τα για να τονίσω ότι δεν είμαι απλά μια υπερήλικας blogger, είμαι υπεραιωνόβια, είμαι μαθουσάλας. Φυσικά, ακόμη μαθαίνω. Όμως υπάρχουν τουλάχιστον 13 πράγματα για τα οποία μπορώ να μιλήσω με σιγουριά μετά από 13 χρόνια στο blogging και θα ήθελα να τα μοιραστώ μαζί σας, ένα προς ένα.

1. To blogging δεν είναι το ίδιο που ήταν πριν από 13 χρόνια

Θυμάμαι τη χαρά μου όταν πήρα το πρώτο μου σχόλιο στο blog από κάποιον που δεν γνώριζα. Ήταν λες και είχα κερδίσει το λότο!

Τότε συνήθιζα να επικοινωνώ με άλλους bloggers γράφοντας ένα σχόλιο κάτω τις αναρτήσεις τους – κι εκείνοι γράφοντας σχόλιο κάτω από τις δικές μου. Αυτός ήταν ο μοναδικός τρόπος που υπήρχε τότε για να δείξεις στον άλλον ότι είχες διαβάσει το τι είχε γράψει. Ήταν συνηθισμένο λοιπόν να παίρνω 50 ή και παραπάνω σχόλια στα posts μου στα οποία απαντούσα σε ένα-ένα, άρα τα σχόλια γίνονταν 100.

Μάλιστα τότε δεν υπήρχε ακόμα η τεχνολογία της απάντησης σε νήμα κάτω από το σχόλιο (εμφώλευση σχολίων), οπότε απλώς ξεκινούσες ένα νέο σχόλιο που έβαζες στην αρχή το όνομα του ανθρώπου στον οποίον απευθυνόσουν.

(Νιώθω σαν τους παππούδες που λένε “εγώ πήγαινα στο σχολείο μισή ώρα με τα πόδια ξυπόλυτος”. Ε ναι, λοιπόν, κάτι τέτοιο).

Τώρα πια, ενημερώνεσαι από τα social media, ενώ αρκεί μια καρδούλα είναι γρήγορο μήνυμα στο instagram για να δώσεις το παρόν.

2. Πολλά άλλαξαν, ΑΥΤΟ όμως δεν άλλαξε

Ο νούμερο 1 στόχος που θα πρέπει να έχει ένας blogger είναι ο ίδιος όσα χρόνια κι αν περάσουν: να προσφέρει αξία.

Αξία δεν είναι να γράψει καμιά διδακτορική διατριβή! Αξία είναι ακόμα και να μοιράζεται τις ατάκες των παιδιών του (το οποίο έκανα για χρόνια), γιατί προσφέρει γέλιο και χαρά!

Στόχος λοιπόν ενός blogger θα πρέπει να είναι να γράψει ένα post που θα προσφέρει κάτι στη ζωή των άλλων: μοίρασμα πληροφοριών ή εμπειριών, εκπαίδευση, διασκέδαση, έμπνευση, τροφή για σκέψη.

Υπάρχει ήδη αρκετός θόρυβος εκεί έξω. Το μυστικό στο blogging είναι να προσπαθείς συνεχώς να προσφέρεις αξία.

3. Το blogging ανοίγει πόρτες

Πριν να ξεκινήσω το blog μου ήμουν ένας ήσυχος άνθρωπος που του αρέσει να μένει στο παρασκήνιο (και ακόμα είμαι). Δεν είχα πολλές γνωριμίες, δεν γνώριζα ανθρώπους σε σημαντικές θέσεις και σίγουρα δεν σκόπευα να γίνω διάσημη (και ακόμα δεν είμαι).

Όμως με τον έναν ή τον άλλον τρόπο το blog μου μού άνοιξε πόρτες. Βρέθηκα σε τηλεοπτικές εκπομπές, μίλησα σε TEDx και σε εκδηλώσεις πανεπιστημίων, πήγα ταξίδια, γνώρισα πληθώρα αξιόλογων ανθρώπων (διάσημων ή μη) και συνεργάστηκα με τις μεγαλύτερες ελληνικές και πολυεθνικές εταιρείες.

4. Το blogging μπορεί να γίνει full time απασχόληση

Παρά την έκρηξη των social media, δεν χρειάζεται να γίνεις “infuencer” για να κερδίσεις χρήματα online. Tο blogging εξακολουθεί να είναι ένας από τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους για να οικοδομήσει κανείς τη δική του διαδικτυακή επιχείρηση.

5. Το blogging είναι ένα από τα καλύτερα εργαλεία marketing

Ακόμα κι αν έχεις τη δική σου δουλειά και δεν έχεις καμία πρόθεση να οικοδομήσεις τη δική σου online επιχείρηση, χρειάζεσαι blog. Γιατί;

Γιατί οι άνθρωποι συνεργάζονται με ανθρώπους που ξέρουν, συμπαθούν και εμπιστεύονται πράγμα το οποίο κάνει το blogging το πιο ισχυρό εργαλείο marketing.

6. Τα Social Media είναι σημαντικά, αλλά όχι όσο το ίδιο το blog

Παραλληλίζω το blog σαν τη μηχανή του τρένου και τα βαγόνια ως τα social media. Και αυτό, επειδή το blog μας ανήκει, ενώ τα social media ανήκουν στον Mark και σε άλλους σαν τον Mark. Δεν μπορούμε λοιπόν να χτίζουμε το σπίτι μας σε νοικιασμένο οικόπεδο. Δεν μπορούν τα βαγόνια να προηγούνται από τη μηχανή.

Έτσι, προτιμήστε να βάλετε το μεγαλύτερο ποσοστό του χρόνου σας στην ανάπτυξη του blog σας. Ο λογαριασμός σας στα social media μπορεί να διαγραφεί οποιαδήποτε στιγμή για οποιονδήποτε λόγο. Εκτός αυτού οι αλγόριθμοι στα social media αλλάζουν που σημαίνει ότι τίποτα από αυτά που έχετε χτίσει εκεί δεν είναι εξασφαλισμένο.

7. Το μυστικό για να μην αποτύχεις

Ο νούμερο ένα λόγος που οι περισσότεροι bloggers αποτυγχάνουν είναι ένας: Χάνουν τον ενθουσιασμό τους και τα παρατάνε πριν να δουν τα αποτελέσματα. Είναι σαν να φυτεύουν έναν σπόρο και να περιμένουν να αναπτυχθεί σε μία εβδομάδα. Ναι βέβαια, μερικά φυτά ανθίζουν γρήγορα (όπως οι φακές που φυτεύαμε σε κεσεδάκι από γιαούρτι στο σχολείο). Αλλά τι διάρκεια ζωής είχαν οι φακές;

Αν θέλεις να αποκτήσεις ένα έλατο ή ένα κυπαρίσσι θα πρέπει να έχεις υπομονή.

8. Ποτέ δεν πρέπει να νιώσεις ότι ξέρεις τα πάντα

Όσο ζω, μαθαίνω. Ξεκινώντας, δεν γνώριζα σχεδόν τίποτα, αλλά σε κάθε βήμα αυτής της πορείας υπάρχουν συνεχώς καινούρια πράγματα για να μάθω και έχω πάντα τα αυτιά μου ανοιχτά να τα ακούσω.

Η δίψα μου για μάθηση είναι άσβεστη και για αυτό εξακολουθώ να επενδύω στην εκπαίδευσή μου, όπως άλλωστε κάνουν όλοι οι επιτυχημένοι επαγγελματίες σε οποιονδήποτε χώρο.

9. Δεν μπορείς να ευχαριστήσεις τους πάντες. Και ούτε χρειάζεται.

Για κάθε έναν αναγνώστη που λατρεύει να διαβάζει τις αναρτήσεις μου, υπάρχουν τουλάχιστον άλλοι δύο που πιστεύουν ότι χάνουν τον χρόνο τους μαζί μου.

Όταν το αποδέχτηκα αυτό, τότε τα πράγματα έγιναν λίγο πιο απλά. Δε θέλω να είμαι παγωτό βανίλια για να αρέσω σε όλους. Θέλω να είμαι παγωτό σοκολάτα από ειδικές φυτείες της Βραζιλίας, με καραμελωμένο φιστίκι και 3 μπαχαρικά. Και σε όποιον αρέσω!

10. Οι διαδικτυακές φιλίες είναι δυνατές

Στο ταξίδι μου στον μαγικό κόσμο του blogging έχω γνωρίσει υπέροχους ανθρώπους κι έχω κάνει σημαντικές φιλίες. Και αυτό δεν τελειώνει, καθώς συνεχώς εξακολουθώ να γνωρίζω υπέροχους ανθρώπους από όλο τον κόσμο!

Από την άλλη στο internet είναι εύκολο να μπερδέψει κανείς την συντροφικότητα με τις πραγματικές φιλίες… Όμως αν συνεχώς φιλτράρεις, απορρίπτεις και επιλέγεις, θα οδηγηθείς σε αξιόλογους ανθρώπους με τους οποίους μπορείς τελικά να καλλιεργήσεις πραγματικές σχέσεις και πολύτιμες φιλίες.

11. Με τον καιρό, αλλάζεις κι εσύ και το περιεχόμενό σου

Και αυτό εκτός από λογικό, είναι και καλό. Σιγά σιγά, ανακαλύπτεις την εσωτερική σου φωνή και τα ποστ σου βελτιώνονται καθώς το blog σου βρίσκει το δρόμο του.

Βέβαια για να είμαι απόλυτα ειλικρινής μερικές φορές (και θα χρησιμοποιήσω μία λέξη που χρησιμοποιούν τα έφηβα παιδιά μου) “κριντζάρω” όταν διαβάζω τα παλιά μου post. (To κριντζάρω προέρχεται από το cringe που δεν αποδίδεται εύκολα στα ελληνικά και για αυτό οι έφηβοι το έχουν “ελληνοποιήσει” και σημαίνει μαζεύομαι, ντρέπομαι, ανατριχιάζω. Κριντζάρω!).

Όπως όμως είχε πει και ο Μοχάμεντ Άλι “Ο άνθρωπος που βλέπει τον κόσμο στα 50 όπως τον έβλεπε στα 20 έχει χάσει 30 χρόνια από τη ζωή του.”

Φιουουουου… Το κριντζάρισμα αποδεικνύει ότι είμαι στο σωστό δρόμο!

12. Δεν πρέπει να υποτιμάς τον αντίκτυπο

Είμαι σίγουρη ότι τα πρώτα μου ποστ τα διάβαζαν 3-4 άτομα. Ίσως τα δικά σας, να τα διαβάζουν μόνο 10. Σας φαίνονται λίγα, σωστά; Φανταστείτε τώρα ότι αυτά τα 10 άτομα κάθονται στο σαλόνι του σπιτιού σας και ακούν προσεκτικά αυτά που λέτε. Φανταστείτε τώρα 100 άτομα στο σαλόνι σας. Ή μήπως 1000;

Για τον κόσμο του internet, αυτές οι επισκέψεις είναι κουκίδες στον ωκεανό. Όμως, για τον δικό μου κόσμο, πρόκειται για ανθρώπους που είναι πολύτιμοι. Είναι άνθρωποι που μου μου κάνουν την τιμή να είναι στο ΔΙΚΟ μου blog και διαβάζουν το ΔΙΚΟ μου περιεχόμενο.

Και καμιά φορά κάτι που γράφεις στο ταπεινό σου blog, μπορεί να υιοθετηθεί από την πλειοψηφία των σχολείων της χώρας σου, όπως το Εκτάκια υιοθετούν Πρωτάκια. Αλλά ακόμα κι αν ποτέ δεν συνέβαινε κάτι τέτοιο, θα ήμουν και πάλι ευγνώμων που άγγιξα έστω κι έναν άνθρωπο. Το ίδιο θα πρέπει να νιώθετε και εσείς.

13. Το blogging πέθανε, ζήτω το blogging

Η επιθυμία ολοένα και περισσότερων ανθρώπων να αποκτήσουν τον δικό τους χώρο στο διαδίκτυο σηματοδοτεί την επιστροφή στις παλιές ημέρες του blogging. Τα social media κέρδισαν προσωρινά τη λάμψη και το μεγαλύτερο μέρος του κοινού, γιατί είναι εύκολο να ξεκινήσεις εκεί (αν και δύσκολο να ξεχωρίσεις). Επίσης στο παρελθόν δεν υπήρχε επιχειρηματικό μοντέλο για να κερδίσεις από το blog σου. Όμως σήμερα, τα διαθέσιμα εργαλεία, κάνουν αυτό το μέρος της εξίσωσης ευκολότερο.

Σίγουρα έχω πολλά ακόμη να μάθω και είμαι ενθουσιασμένη για το τι έρχεται στο μέλλον. Για το μόνο πράγμα που δεν μετανιώνω είναι που πάτησα Publish σε εκείνο το πρώτο ποστ πριν από 13 χρόνια. Και σας συμβουλεύω να το κάνετε κι εσείς για να ξεκινήσετε το δικό σας διάλογο με το δικό σας κοινό.