Με την Αγγελική, που έχει γράψει το παρακάτω κείμενο, μοιραζόμαστε την ίδια αγάπη για το blogging. Δημιούργησε το blog της πριν από 10 χρόνια και νιώθει κι εκείνη όπως κι εγώ ότι ο χρόνος που έχει αφιερώσει όλα αυτά τα χρόνια στο blog της, ήταν μια επένδυση που της έχει αποφέρει πολλαπλά οφέλη. Να τι γράφει:

---

Έχουν περάσει σχεδόν 10 χρόνια από τότε που ξεκίνησα το blog μου. Ξεκίνησα ανίδεη, αθώα, μπορώ να πω. Δεν είχα στο νου μου, ούτε τους αναγνώστες, ούτε την επισκεψιμότητα, ούτε συνεργασίες, τίποτα απολύτως. Ήθελα μόνο να αρχίσω να γράφω για αυτό που πολύ αγαπώ: το παιδικό βιβλίο.

Με τον καιρό και σιγά σιγά, σχεδόν χωρίς να το καταλάβω, όλο και περισσότεροι αναγνώστες διάβαζαν τις αναρτήσεις μου, οι φίλοι στις σελίδες μου στο facebook αυξάνονταν αργά, αλλά σταθερά, όλο και περισσότεροι εκδότες, συγγραφείς, εικονογράφοι ανταποκρίνονταν θετικά σε μια συνεργασία.

Γνώρισα πολλούς και ενδιαφέροντες ανθρώπους με αφορμή το blog. Kαι κυρίως μου δόθηκε η ευκαιρία να διαβάσω καταπληκτικά βιβλία και να φτιάξω στο σπίτι μια βιβλιοθήκη που την αγαπώ, συγχωρήστε μου την υπερβολή, σχεδόν σαν τρίτο μου παιδί.

Είναι το καταφύγιο μου, η δεξαμενή από την οποία αντλώ χαρά. Και θάρρος όταν χρειάζεται. Είναι η χειροπιαστή απόδειξη όχι του κόπου, γιατί κόπο δεν ένιωσα ποτέ, αλλά της συνέπειας που έχω επιδείξει όλα αυτά τα χρόνια. Γιατί η συνέπεια είναι ίσως το σημαντικότερο εφόδιο κάποιου που θέλει να ασχοληθεί σοβαρά με ένα blog. Οι γνώσεις και οι ηλεκτρονικές δεξιότητες, θα έρθουν με το χρόνο, με βοήθεια, με διάβασμα, με την εμπειρία.

Πάνω από όλα όμως το blog μου, είναι για μένα η απόδειξη του χρόνου που έχω κερδίσει.

Είναι ο κερδισμένος, κατάδικός μου χρόνος. Ο χρόνος που δεν έφυγε με ανούσιες ενασχολήσεις, που δεν ξοδεύτηκε σε εφήμερα θεάματα, ή σε ακόμα πιο εφήμερα λόγια. Είναι ο προσωπικός χρόνος μου. Αυτός που επέλεξα να αφιερώσω. Και κυρίως όταν τα παιδιά ήταν μικρότερα, ήταν ο πολύτιμος, λίγος, προσωπικός μου χρόνος.

Είναι το δημιούργημά μου. Είναι το μικρό, αλλά σπουδαίο για μένα, και ίσως αργότερα για τους αγαπημένους μου, σημάδι μου στον ψηφιακό κόσμο. Είναι η σκέψη μου αποτυπωμένη στο “χαρτί”. Εκεί, όπως τη γέννησε η συγκίνηση της στιγμής, η αφορμή μια λέξης, το χρώμα μιας εικόνας.

Είναι ένα κομμάτι δικό μου, αναλλοίωτο στο χρόνο. Είναι όχι μόνο ένα λογοτεχνικό ημερολόγιο, όπως το είχα στο μυαλό μου όταν ξεκίνησα να γράφω, αλλά ένα κομμάτι από την ίδια μου την ψυχή σε κοινή θέα. Και χαίρομαι να το μοιράζομαι με τους αναγνώστες. Με όσους μας συγκινούν τα ίδια πράγματα.

Και είναι περίεργο, μα κάθε φορά που αρχινώ να γράφω για ένα νέο βιβλίο, αισθάνομαι την ίδια συγκίνηση, όπως όταν πρωτοξεκίνησα.

Είναι πάντα αυτή, η ίδια σκέψη που με παρακινεί: πως αυτό το βιβλίο μπορεί να αλλάξει τη ζωή κάποιου. Και να είμαι εγώ η αφορμή για αυτό! Για μένα αυτή είναι η σκέψη που με βοηθάει να προχωρώ, κόντρα στις δυσκολίες. Και τα ωραία βιβλία βέβαια, που δεν τελειώνουν ποτέ 😉

Καθένας νομίζω που αποφασίζει να ασχοληθεί με ένα blog, πρέπει να έχει ξεκάθαρη στο νου του, μια τουλάχιστον αιτία για την οποία γράφει. Μια αιτία, που ακόμα κι αν τα πράγματα δεν πάνε όπως τα έχει σχεδιάσει, ακόμα κι αν το blog του δεν γνωρίσει την επιτυχία που περίμενε, ή αν αυτή αργήσει να έρθει, θα είναι αυτή που θα τον ωθεί να συνεχίσει να γράφει, να μην τα παρατήσει. Και η αιτία αυτή θα πρέπει να είναι πιο σημαντική από την όποια επιτυχία.

Και με αυτό τον τρόπο, με την επιμονή και την υπομονή, νομίζω ότι η επιτυχία, αν θεωρήσουμε επιτυχία την έξωθεν αναγνώριση, θα έρθει.

Αυτό που έχω να πω λοιπόν, σε όποιον σκέφτεται να ξεκινήσει ένα blog και έχει αμφιβολίες, είναι: άδραξε τη μέρα, ξεκίνα να γράφεις. Πρώτα για σένα και μετά για τους άλλους. Φτιάξε με μεράκι το προσωπικό σου καταφύγιο, όπως θα έφτιαχνες το σπίτι σου.

Δώσε φωνή σε ό,τι αγαπάς να κάνεις. Φτιάξε γέφυρες με εκείνους που μοιράζεστε τις ίδιες αγάπες. Γίνε έμπνευση για κάποιον.

Κέρδισε το χρόνο σου. Νιώσε πως σου ανήκει. Δημιούργησε!

Ξεκίνα! Σήμερα!

Αγγελική Ευσταθίου
Αγαπημένα Παιδικά Βιβλία

Ένα “γεια” από την Αγγελική

Γεια σας, είμαι η Αγγελική. Κόρη, σύζυγος, μητέρα, επαγγελματίας του τουρισμού και μανιώδης αναγνώστρια παιδικών βιβλίων. Σχεδόν μαζί με τα παιδιά μου, γεννήθηκε η επιθυμία, να κρατήσω ένα είδος ημερολογίου για τα βιβλία που διάβαζα μαζί τους και αγάπησα πολύ. Και όπως διάβαζα, έγραφα, για να θυμάμαι και για να θυμούνται κι εκείνα τις πρώτες, κοινές μας αναγνώσεις.’

Έτσι γεννήθηκε το blog Αγαπημένα Παιδικά βιβλία, που από τότε μεγαλώνει μαζί με τα παιδιά μου. Μαζί του μεγαλώνω και αλλάζω κι εγώ.
Μέσα από το blog, μοιράζομαι με τους αναγνώστες συναισθήματα, εικόνες, αγωνίες, λύπες και αγάπες. Μοιράζομαι ιστορίες. Μοιράζομαι στιγμές. Κυρίως όμως, μοιράζομαι την ελπίδα μου, ότι ένα βιβλίο μπορεί να αλλάξει μια ζωή! 

Αν θέλετε να δείτε ακόμα περισσότερους λόγους για τους οποίους οι άνθρωποι ξεκινούν blog, συνεχίστε την ανάγνωση: Γιατί είχατε την επιθυμία να ξεκινήσετε το δικό σας blog;